Czym jest cross-docking?

Tradycyjne magazynowanie i składowanie towarów tracą na popularności. Coraz więcej nowoczesnych firm stawia na cross-docking, czyli strukturę organizacyjną, która opiera się na przeładunku kompletacyjnym. Ten model logistyczny optymalizuje koszty, oszczędza czas oraz miejsce.

Sprawdź, na czym polega cross-docking, jakie są jego rodzaje oraz wady i zalety.

Spis treści:

• Tradycyjny model magazynowania a cross-docking
• Etapy cross-dockingu
• Jakie rodzaje cross-dockingu wyróżniamy?
• Wady i zalety cross-dockingu

Tradycyjny model magazynowania a cross-docking

Tradycyjny model magazynowania opiera się głównie na magazynie. Stanowi on łącznik między dostawcą a klientem. Towary lub surowce są dostarczane przez producenta do magazynu, a następnie składowane przez dłuższy czas, aż do momentu pojawienia się zapotrzebowania. Wymaga to nakładów czasu, miejsca i odpowiedniej infrastruktury.

Nowoczesnym modelem logistycznym, którym pozwala na bardziej elastyczną obsługę łańcucha dostaw jest cross-docking, czyli przeładunek kompletacyjny. Ta metoda dystrybucji eliminuje magazyn w łańcuchu dostaw, zamieniając go w miejsce przeładunkowe.

Pomijane jest długotrwałe magazynowanie. Następuje natychmiastowe przekazanie towaru od dostawcy (lub wielu dostawców) do przewoźnika, a następnie do klienta docelowego. Cross-docking wymaga dobrej koordynacji wszystkich uczestników łańcucha dostaw – dostawców, kierowników magazynowych, przewoźników oraz klientów docelowych.

Cross-dock wykorzystuje się w sytuacji, gdy towar jest dostarczany do magazynu z wielu źródeł, a następnie wysyłany do jednego odbiorcy. Drugi przypadek dotyczy dostaw towaru od jednego producenta, który następnie trafia do wielu klientów.

Przeładunek kompletacyjny może być stosowany na różnych etapach łańcucha dostaw i dotyczyć dystrybucji surowców, transportu półproduktów oraz dostarczania gotowych towarów do sklepu detalicznego lub klienta indywidualnego.

Etapy cross-dockingu

Cross-docking w logistyce składa się z pięciu etapów.

1. Złożenie zamówienia i planowanie przyjęć towarów od dostawców.
2. Przyjęcie dostawy w magazynie.
3. Odbiór towarów oraz weryfikacja polegająca na kontroli jakości i ilości dostarczonych produktów.
4. Kompletacja zamówień oraz przygotowanie towarów do dalszej dystrybucji.
5. Wysyłka do docelowego klienta.

Jakie rodzaje cross-dockingu wyróżniamy?

Model logistyczny oparty na przeładunku kompletacyjnym może mieć różne formy.  Uzależnione jest to między innymi od specyfiki branży, rodzaju produktów czy potrzeb odbiorcy. Wyróżnia się trzy rodzaje cross-dockingu:

• cross docking gotowych palet,
• cross-docking zamówień skompletowanych przez dostawcę,
• cross-docking z kompletacją w punkcie przeładunkowym.

Cross-docking pełnych palet

Cross-docking pełnych palet to najprostsza forma przeładunku kompletacyjnego. Oznacza, że pelety z jednym rodzajem towaru trafiają do magazynu i po przeładowaniu do innego środka transportu przekazywane są od razu do odbiorcy. Ta metoda sprawdza się zwłaszcza w przypadku produktów o dużych gabarytach.

Może Cię zainteresować: Środki transportu wewnętrznego w magazynach – czym są i co warto wiedzieć?

Cross-docking zamówień sklepów skompletowanych przez dostawcę

Cross-docking zamówień skompletowanych przez dostawcę jest dość rzadko stosowaną metodą. Polega na kompletowaniu poszczególnych towarów dla odbiorców przez dostawcę. Producent musi mieć zatem wiedzę na temat zapotrzebowania każdego klienta.

Skompletowane palety trafiają do magazynu, gdzie następuje przeładunek, a następnie są wysyłane do odbiorców docelowych.

Cross-docking z kompletacją w punkcie przeładunkowym

Najpopularniejszy i najczęściej stosowany jest cross-docking z kompletacją w punkcie przeładunkowym. Polega na dostarczeniu przez producenta towarów jednego rodzaju do magazynu przeładunkowego, gdzie następuje kompletacja zamówień dla konkretnych odbiorców.

Ta metoda wymaga przestrzeni do przechowywania towarów w przypadku, gdy palety nie zostaną opróżnione. Niewykorzystane towary stanowią tak zwany zapas obrotowy. Wykorzystywane są przy najbliższej okazji, czyli najczęściej następnego dnia.

Wady i zalety cross-dockingu

System cross-dockingu jest coraz chętniej wykorzystywany ze względu na liczne zalety. Zalicza się do nich:

• oszczędność miejsca i redukcja liczby magazynów – towar nie zajmuje przestrzeni magazynowej,
• obniżenie kosztów związanych z magazynowaniem,
• ograniczenie liczby czynności w magazynie związanych z obsługą towaru i zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia towarów,
• szybsza realizacja zamówień, co zwiększa satysfakcję klientów,
• optymalizacja i usprawnienie łańcucha dostaw,
• zminimalizowanie ryzyka zastojów w trakcie transportu,
• uzyskanie przewagi konkurencyjnej,
• metoda przyjazna dla środowiska – efektywna dystrybucja ładunków zmniejsza ślad węglowy.

Trzeba mieć świadomość, że cross-dock nie jest idealnym modelem logistycznym i posiada pewne ograniczenia. Do wad zalicza się:

• konieczność precyzyjnego zsynchronizowania i skoordynowania pracy wszystkich uczestników łańcucha dostaw,
• wysokie koszty początkowe – zmiana układu magazynu, konieczność posiadania nowoczesnych systemów informatycznych,
• ryzyko utraty kontroli nad przepływem towaru,
• ryzyko występowania braków lub nadmiaru niektórych towarów,
• konieczność natychmiastowej obsługi każdej dostawy, co wymaga dużego zaangażowania i umiejętności ze strony personelu.